Józef Piłsudski
Witam, dzisiaj postanowiłam przedstawić Wam w skrócie biografię bardzo ważnej dla Polski postaci historycznej – Józefa Piłsudskiego.
Józef Klemens Piłsudski, w rodzinie zwany Ziukiem, urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie, w zaborze rosyjskim. Od najwcześniejszych lat była mu wpajana miłość do ojczyzny i pragnienie odzyskania niepodległości. Maria Piłsudska z domu Billewicz - codziennie czytała swoim dzieciom polską literaturę i opowiadała o historii Polski. Wraz z mężem – Józefem Piłsudskim, dbali o to, aby ich dzieci umiały czytać i pisać w ojczystym języku, oraz chcieli aby znały przeszłość swej ukochanej ojczyzny. W 1875, w wyniku pożaru majątku Piłsudskich, rodzina przeniosła się do Wilna. Ojciec Klemensa, próbował na różne sposoby zapewnić rodzinie pieniądze. Otworzył biznes dorożkarski, który marnie się ciągnął. W 1877 roku, Józef Piłsudski wraz z bratem – Bronkiem, zaczął uczęszczać do gimnazjum w Wilnie, gdzie musieli zmagać się ze szkolną rusyfikacją. Bywało, że Ziuk nie przestrzegał zakazów w szkole: mówił po polsku lub czytał po kryjomu polskie książki. Rezultatem jego gorejącego serca dla Polski, było założenie wraz z bratem kółka „Spójnia”. Polegało ono na sprowadzeniu polskiej literatury, czytaniu jej, a następnie dyskusji. W tym samym czasie zdrowie Marii Piłsudskiej ciągle się pogarszało, aż niestety 2 września 1884 roku zmarła. Rok po utracie matki, Józef Klemens Piłsudski zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia medycyny w Charkowie, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Po pierwszym roku przerwał studia i wrócił do Wilna. Niedługo po tym, w wyniku pomocy w przygotowaniu zamachu na cara Aleksandra III w dniu rocznicy zamordowania ojca cara – Aleksandra II - został skazany na pięć lat zesłania na Syberię, a jego brat – Bronek Piłsudski – na piętnaście lat katorgi. Zostali wydani przez kolegów, którzy mieli przeprowadzić zamach. Podczas długiej drogi na Syberię, wybuchł wśród żołnierzy bunt oparty na fatalnych warunkach, na co od razu zareagowali ruscy żołnierze. Podczas szarpaniny, jeden z nich uderzył kolbą karabinu w twarz Piłsudskiego, wybijając mu obie przednie jedynki. Po dotarciu na miejsce, nie raz spotykał na swej drodze zesłanych Polaków.
W 1892 - Po pięciu latach spędzonych na Syberii, Józef w końcu wrócił do Wilna, do rodziny. Później wstąpił do ruchu socjalistycznego oraz PPS i działał politycznie na rzecz Polski. W 1899 roku ożenił się z Marią Koplewską. Przeprowadzili się razem do Łodzi, gdzie świeżo upieczony pan młody rozpoczął prowadzenie tajnej drukarni „Robotnik”. Rok później, został aresztowany pod zarzutem gromadzenia nielegalnej prasy i literatury oraz udział w morderstwie. Trafił do więzienia, gdzie zaczął sztucznie okazywać objawy choroby psychicznej. Trafił do warszawskiego szpitala dla obłąkanych, gdzie została mu wystawiona opinia lekarza psychiatrycznego, a stamtąd trafił do petersburskiego szpitala Mikołaja Cudotwórcy, skąd zbiegł za pomocą polskiego lekarza. W 1904 roku, Piłsudski został wysłany do stolicy Japonii, która znajdowała się w stanie wojennym z Rosją. Tam poprowadził negocjacje dotyczące utworzenia polskiego legionu przy armii japońskiej. Niestety uzyskał tylko pomoc w postaci nabywaniu broni dla PPS. W 1910 roku, we Lwowie powstał „Związek Strzelecki” a w Krakowie „Towarzystwo Strzeleckie”. Dwa lata później, Piłsudski został Komendantem Głównym Związków Strzeleckich. Kiedy w 1914 wybuchła I wojna światowa, Józef Piłsudski już od początku zaczął pierwsze przygotowania mobilizacyjne. Powstała pierwsza Kompania Kadrowa, która wyruszyła 6 sierpnia, obalając po drodze rosyjskie słupy graniczne (przedstawiono to w nowym filmie „Legiony”). 27 sierpnia 1914 roku, zostały utworzone Legiony Polskie. 13 czerwca w 1915, polscy ułani przeprowadzili szarżę na wojska rosyjskie pod Rokitną. Zakończyła się klęską wojsk rosyjskich. Z 64 atakujących ułanów, wróciło zaledwie 6.
Dwa lata później, Legiony Polskie odmówiły złożenia przysięgi wierności dla Austrii i Niemczech, czego skutkiem było ponowne aresztowanie Józefa Piłsudskiego. Osadzono go w więzieniu w Magdeburgu, gdzie pozostał aż do listopada 1918 roku. Podczas kiedy siedział w więzieniu, urodziła mu córkę jego nowa żona- Aleksandra Szczerbińska- która została jego żoną dopiero po śmierci jego wcześniejszej małżonki– Marii - która nie chciała udzielić mu rozwodu. Po zwolnieniu z więzienia, Ziuk przedostał się do Warszawy. 11 listopada dostał naczelne dowództwo nad Wojskiem Polskim, a trzy dni później powierzono mu tymczasowe zwierzchnictwo nad krajem. Zaledwie tydzień później, otrzymał funkcję Tymczasowego Naczelnika Państwa. W 1920 roku, Józef Piłsudski został Pierwszym Marszałkiem Polski. Dwa lata później przestał sprawować funkcję naczelnika, w wyniku wyboru pierwszego prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej: Gabriela Narutowicza, który zginął parę dni po objęciu władzy w rezultacie zamachu. Po tym wydarzeniu, Marszałek wycofał się z intensywnego życia politycznego i wyjechał do swojego dworku w Sulejówku – miejscowości pod Warszawą. Jednak jego dusza przepełniona miłością do Polski nie pozwoliła mu długo odpoczywać: 1925 roku Ziuk postanowił powrócić do życia polityki ze względu na pogarszającą się sytuacją w kraju. W maju (12-15 maja) 1926 roku, doszło do konfliktu zbrojnego tzw. Przewrotu majowego. Konflikt ten powstał z powodu złej sytuacji gospodarczej oraz negatywnego stosunku Józefa Piłsudskiego do demokracji parlamentarnej i niechęci do rządu Wincentego Witosa – byłego premiera Polski. Przewrót zakończył się zwycięstwem Piłsudskiego. Władzę wtedy przejęła „Sanacja” i sprawowała rząd aż do 1939 roku. 5 miesięcy później, marszałek Józef Piłsudski został premierem Rzeczpospolitej Polskiej. W 1931 roku, przekazał stanowisko premiera swojemu bliskiemu przyjacielowi. Józef Klemens Piłsudski chorując na raka wątroby, zmarł 12 maja 1935 roku. Został pochowany na Wawelu, choć zgodnie z jego wolą, serce zostało przewiezione do Wilna, gdzie spoczęło w grobie ukochanej matki.
Józef Piłsudski wychował się w państwie, które zostało zniewolone przez trzech cesarzy. Nie było go na mapie przez 123 lata… 123 lata niewoli. Ale dożył jego ponownego wyzwolenia. Doświadczył tego, o czym marzyli jego rodzice. Nasi zaborcy chcieli wyrwać z serc Polaków miłość do wolności i jej pragnienie. Nie spodziewali się, że żadnym sposobem nie wyrwie się wolności z głowy Polaka! Pomimo zagrożenia, ludzie kochający niepodległość, nie dali wymazać sobie z serca swojej ukochanej ojczyzny... Nieważne czy Polacy są pod ruskim, austriackim czy pod niemieckim butem: wiedzą co to wartości. I choćby całą krew przelali, nadal będą walczyć. Poświęcą wszystko, bo mają swój honor, a honor dla polskiego żołnierza i obywatela to nie jest tylko słowo!
Józef Klemens Piłsudski, w rodzinie zwany Ziukiem, urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie, w zaborze rosyjskim. Od najwcześniejszych lat była mu wpajana miłość do ojczyzny i pragnienie odzyskania niepodległości. Maria Piłsudska z domu Billewicz - codziennie czytała swoim dzieciom polską literaturę i opowiadała o historii Polski. Wraz z mężem – Józefem Piłsudskim, dbali o to, aby ich dzieci umiały czytać i pisać w ojczystym języku, oraz chcieli aby znały przeszłość swej ukochanej ojczyzny. W 1875, w wyniku pożaru majątku Piłsudskich, rodzina przeniosła się do Wilna. Ojciec Klemensa, próbował na różne sposoby zapewnić rodzinie pieniądze. Otworzył biznes dorożkarski, który marnie się ciągnął. W 1877 roku, Józef Piłsudski wraz z bratem – Bronkiem, zaczął uczęszczać do gimnazjum w Wilnie, gdzie musieli zmagać się ze szkolną rusyfikacją. Bywało, że Ziuk nie przestrzegał zakazów w szkole: mówił po polsku lub czytał po kryjomu polskie książki. Rezultatem jego gorejącego serca dla Polski, było założenie wraz z bratem kółka „Spójnia”. Polegało ono na sprowadzeniu polskiej literatury, czytaniu jej, a następnie dyskusji. W tym samym czasie zdrowie Marii Piłsudskiej ciągle się pogarszało, aż niestety 2 września 1884 roku zmarła. Rok po utracie matki, Józef Klemens Piłsudski zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia medycyny w Charkowie, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Po pierwszym roku przerwał studia i wrócił do Wilna. Niedługo po tym, w wyniku pomocy w przygotowaniu zamachu na cara Aleksandra III w dniu rocznicy zamordowania ojca cara – Aleksandra II - został skazany na pięć lat zesłania na Syberię, a jego brat – Bronek Piłsudski – na piętnaście lat katorgi. Zostali wydani przez kolegów, którzy mieli przeprowadzić zamach. Podczas długiej drogi na Syberię, wybuchł wśród żołnierzy bunt oparty na fatalnych warunkach, na co od razu zareagowali ruscy żołnierze. Podczas szarpaniny, jeden z nich uderzył kolbą karabinu w twarz Piłsudskiego, wybijając mu obie przednie jedynki. Po dotarciu na miejsce, nie raz spotykał na swej drodze zesłanych Polaków.
W 1892 - Po pięciu latach spędzonych na Syberii, Józef w końcu wrócił do Wilna, do rodziny. Później wstąpił do ruchu socjalistycznego oraz PPS i działał politycznie na rzecz Polski. W 1899 roku ożenił się z Marią Koplewską. Przeprowadzili się razem do Łodzi, gdzie świeżo upieczony pan młody rozpoczął prowadzenie tajnej drukarni „Robotnik”. Rok później, został aresztowany pod zarzutem gromadzenia nielegalnej prasy i literatury oraz udział w morderstwie. Trafił do więzienia, gdzie zaczął sztucznie okazywać objawy choroby psychicznej. Trafił do warszawskiego szpitala dla obłąkanych, gdzie została mu wystawiona opinia lekarza psychiatrycznego, a stamtąd trafił do petersburskiego szpitala Mikołaja Cudotwórcy, skąd zbiegł za pomocą polskiego lekarza. W 1904 roku, Piłsudski został wysłany do stolicy Japonii, która znajdowała się w stanie wojennym z Rosją. Tam poprowadził negocjacje dotyczące utworzenia polskiego legionu przy armii japońskiej. Niestety uzyskał tylko pomoc w postaci nabywaniu broni dla PPS. W 1910 roku, we Lwowie powstał „Związek Strzelecki” a w Krakowie „Towarzystwo Strzeleckie”. Dwa lata później, Piłsudski został Komendantem Głównym Związków Strzeleckich. Kiedy w 1914 wybuchła I wojna światowa, Józef Piłsudski już od początku zaczął pierwsze przygotowania mobilizacyjne. Powstała pierwsza Kompania Kadrowa, która wyruszyła 6 sierpnia, obalając po drodze rosyjskie słupy graniczne (przedstawiono to w nowym filmie „Legiony”). 27 sierpnia 1914 roku, zostały utworzone Legiony Polskie. 13 czerwca w 1915, polscy ułani przeprowadzili szarżę na wojska rosyjskie pod Rokitną. Zakończyła się klęską wojsk rosyjskich. Z 64 atakujących ułanów, wróciło zaledwie 6.
Dwa lata później, Legiony Polskie odmówiły złożenia przysięgi wierności dla Austrii i Niemczech, czego skutkiem było ponowne aresztowanie Józefa Piłsudskiego. Osadzono go w więzieniu w Magdeburgu, gdzie pozostał aż do listopada 1918 roku. Podczas kiedy siedział w więzieniu, urodziła mu córkę jego nowa żona- Aleksandra Szczerbińska- która została jego żoną dopiero po śmierci jego wcześniejszej małżonki– Marii - która nie chciała udzielić mu rozwodu. Po zwolnieniu z więzienia, Ziuk przedostał się do Warszawy. 11 listopada dostał naczelne dowództwo nad Wojskiem Polskim, a trzy dni później powierzono mu tymczasowe zwierzchnictwo nad krajem. Zaledwie tydzień później, otrzymał funkcję Tymczasowego Naczelnika Państwa. W 1920 roku, Józef Piłsudski został Pierwszym Marszałkiem Polski. Dwa lata później przestał sprawować funkcję naczelnika, w wyniku wyboru pierwszego prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej: Gabriela Narutowicza, który zginął parę dni po objęciu władzy w rezultacie zamachu. Po tym wydarzeniu, Marszałek wycofał się z intensywnego życia politycznego i wyjechał do swojego dworku w Sulejówku – miejscowości pod Warszawą. Jednak jego dusza przepełniona miłością do Polski nie pozwoliła mu długo odpoczywać: 1925 roku Ziuk postanowił powrócić do życia polityki ze względu na pogarszającą się sytuacją w kraju. W maju (12-15 maja) 1926 roku, doszło do konfliktu zbrojnego tzw. Przewrotu majowego. Konflikt ten powstał z powodu złej sytuacji gospodarczej oraz negatywnego stosunku Józefa Piłsudskiego do demokracji parlamentarnej i niechęci do rządu Wincentego Witosa – byłego premiera Polski. Przewrót zakończył się zwycięstwem Piłsudskiego. Władzę wtedy przejęła „Sanacja” i sprawowała rząd aż do 1939 roku. 5 miesięcy później, marszałek Józef Piłsudski został premierem Rzeczpospolitej Polskiej. W 1931 roku, przekazał stanowisko premiera swojemu bliskiemu przyjacielowi. Józef Klemens Piłsudski chorując na raka wątroby, zmarł 12 maja 1935 roku. Został pochowany na Wawelu, choć zgodnie z jego wolą, serce zostało przewiezione do Wilna, gdzie spoczęło w grobie ukochanej matki.
Józef Piłsudski wychował się w państwie, które zostało zniewolone przez trzech cesarzy. Nie było go na mapie przez 123 lata… 123 lata niewoli. Ale dożył jego ponownego wyzwolenia. Doświadczył tego, o czym marzyli jego rodzice. Nasi zaborcy chcieli wyrwać z serc Polaków miłość do wolności i jej pragnienie. Nie spodziewali się, że żadnym sposobem nie wyrwie się wolności z głowy Polaka! Pomimo zagrożenia, ludzie kochający niepodległość, nie dali wymazać sobie z serca swojej ukochanej ojczyzny... Nieważne czy Polacy są pod ruskim, austriackim czy pod niemieckim butem: wiedzą co to wartości. I choćby całą krew przelali, nadal będą walczyć. Poświęcą wszystko, bo mają swój honor, a honor dla polskiego żołnierza i obywatela to nie jest tylko słowo!
~ Artykuł przygotowała Iga Kopeć.
Komentarze
Prześlij komentarz