100 rocznica rozpoczęcia Bitwy Warszawskiej

Bitwa Warszawska, (tak zwany Cud nad Wisłą) była rozstrzygającym starciem wojny polsko-bolszewickiej trwającej od lutego 1919 do października 1921 roku. 

Jak doszło do tej bitwy?
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, wciąż trwał spór o granice. Sam Józef Piłsudski powiedział:
„W tej chwili Polska jest właściwie bez granic i wszystko co możemy w tej mierze zdobyć na zachodzie, to zależy od Ententy i o ile zechce mniej lub więcej ścisnąć Niemcy. Na wschodzie to inna sprawa; tu są drzwi, które się otwierają i zamykają, i zależy, kto i jak szeroko siłą je otworzy...”
Z czasem Rosjanie zajmowali coraz większe obszary Europy. Zajęli Mińsk i Wilno, jednak w kwietniu 1919 r. Polacy zajęli okupywane przez Niemców Grodno, Lidę, Nowogródek i Baranowice, a kilka dni później i Wilno. 28 czerwca 1919 r. został podpisany traktat wersalski, który uznał powrót II Rzeczpospolitej na mapę Europy jak i zatwierdził granicę po stronie zachodniej. Na początku maja 1920, nasi rodacy wyzwolili spod bolszewickiego buta Kijów. Radość nie trwała długo gdyż do zdobytego miasta dotarła 1 Armia Konna Budionnego słynąca z okrucieństwa. To natarcie zmusiło polskich żołnierzy do odwrotu. Po tym wydarzeniu, Rosja ruszyła na Polskę z ogromną siłą: wysłali prawie 4 500 000 bolszewików, na ok. 780 000 polskich żołnierzy.

Przebieg bitwy w skrócie:

  • 13 sierpnia 1920 roku Armia Czerwona ruszyła do ataku: Najpierw zaatakowała m.in. Radzymin, którego polscy żołnierze bronili do 16 sierpnia. Na szczęście Polakom udało się odepchnąć atak sowietów, pomimo ogromnych strat w szeregach. Bitwa pod Radzyminem jest uznawana za jedną z najbardziej krwawych starć wojny polsko-bolszewickiej.
  • 14 sierpnia miała miejsce bitwa pod Ossowem, która była pierwszym przegranym przez Sowietów starciem podczas bitwy warszawskiej. Zginęło w niej ok. 600 polskich żołnierzy, a sowieckich prawie 630.
  • 15 sierpnia Polacy przejęli rosyjską radiostację, służącą do łączności z Mińskiem. Po jej zdobyciu, Józef Piłsudski nakazał bez przerwy czytać Biblię, aby zagłuszać rozkazy wydawane przez dowództwo z Mińska.
  • Decydujące starcie rozpoczęło się 16 sierpnia, kiedy to marszałek Piłsudski zadecydował by polskie oddziały przeszły przez grupę Mozyrską, aby uderzyć od tyłu w Armię Czerwoną stacjonującą pod Warszawą. Polacy bez problemu przedarli się przez zgrupowanie Michaiła Tuchaczewskiego i rozbili siły sowieckie spod Warszawy. 
Pod koniec sierpnia Polacy zatrzymali pod Zamościem 1 Armię Konną Budionnego, a ostatecznie rozgromili pod Komarowem. 

Bitwa Warszawska zakończyła się 25 sierpnia 1920 roku. Prawdopodobnie gdyby nasi rodacy nie stanęli dzielnie do walki przeciwko czerwonej zarazie, Rosja zajęła by inne państwa europejskie i wprowadziłaby tam komunizm. 

Pamiętajmy o bohaterstwie i poświęceniu w większości bardzo młodych, polskich żołnierzy i patriotów, którzy nie poszli walczyć tylko po to by ocalić Polskę, ale również by ocalić Europę! Duma rozpiera jak wspomina się to niezwykłe wydarzenie - jak nasi rodacy pogonili czerwoną zarazę!


Jesteśmy dwiema nastolatkami, które w ramach Fundacji ''Twój Ruch'' stworzyły historycznego bloga: ,,Polscy Bohaterowie". Ma on na celu odświeżyć niesamowite historie Polaków i zdarzeń które miały miejsce w niedalekiej przeszłości.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jan Roman Bytnar „Rudy”

Obraz
Witamy, w dzisiejszym poście chcemy przedstawić państwu historię polskiego bohatera: Jana Romana Bytnara pseudonim „Rudy”. Jan Bytnar jako mały chłopiec był bardzo drobnej postury. Miał zrównoważony charakter. Przywiązywał dużą wagę do tego dzieje się w duszy człowieka: był humanistą, marzycielem i intelektualistą. Lubił przebywać w samotności i rozmyślać. Często poruszał z kolegami temat przyszłości Polski, włączając w to marzenia wolności: jacy będą ludzie i jak będą się czuli w wyzwolonym kraju. Zadziwiła nas jego zaciętość i opanowanie: jego rzetelność i nieugięcie w dążeniu do celów. W jego sercu czaiła się waleczność oraz nieustraszoność. „Rudy” był bardzo oddany swoim przyjaciołom, organizacji i przede wszystkim Ojczyźnie, za którą oddał swoje życie. Wielkość swojej przyjaźni dowiódł podczas przesłuchań gestapo: nie wydał nikogo pomimo ciężkich tortur. Ale o tym w dalszej części posta. Jan Bytnar urodził się 6 maja 1921 roku w Kolbuszowej: mieście na Podkarpaciu. Po 6...
Czytaj więcej

Maciej Aleksy Dawidowski „Alek”

Obraz
Witam! Dzisiaj mam przyjemność przedstawić państwu historię Macieja Aleksego Dawidowskiego, znanego nam głównie z książki „Kamienie na szaniec”. J Alek był wysokim, szczupłym blondynem, dlatego też koledzy zazwyczaj przezywali go „Glizda”. Jan Bytnar z którym siedział w jednej ławce był Jego bliskim przyjacielem z którym lubił rywalizować, kiedy wstąpili do Organizacji „Wawer”. Posługiwał się tylko i wyłącznie drugim imieniem po ojcu. Był bardzo żywym, emocjonalnym i wesołym chłopakiem o wielkiej odwadze i oddaniu. W każdej chwili był gotowy poświęcić swoje życie za przyjaciół i ojczyznę. Urodził się 3 listopada 1920 roku w Drohobyczu – mieście położonym na dzisiejszej Ukrainie. Jego ojciec - Aleksy Dawidowski - był inżynierem technologiem i pracował jako dyrektor administracyjny fabryki karabinów w Warszawie, a matka - Janina z domu Sagatowska - była inżynierem chemikiem, ale zajmowała się domem. Dwa lata po narodzinach Macieja, na świat przyszła Jego siostra – Maria. Rodzina...
Czytaj więcej

Helena Wardal „Ramzesowa”

Obraz
Dziś przedstawię państwu historię Heleny Wardal z d. Bąk pseudonim „Ramzesowa” – łączniczki Armii Krajowej, skazanej za m.in. przynależność do NSZ, co było…? Helena urodziła się 16 stycznia 1921 r. w Mierźwiączkach. Władysław i Antonina Bąk wraz z dziećmi mieszkali w miejscowości Irena (woj Lubelskie, obecnie prawdopodobnie część Dęblina), gdzie Hela ukończyła 7 klas szkoły podstawowej. W 1938 roku 17-letnia Hela wyszła za mąż za Ignacego Wardala, który pracował jako buchalter na kolei.  Po wybuchu wojny, młode małżeństwo wstąpiło do Armii Krajowej, za co Ignacy został wywieziony przez Niemców do Auschwitz w 1942 r. zostawiając żonę z dwójką dzieci. Niestety zaledwie dwa tygodnie później, do Heleny dotarła informacja o śmierci męża… Po tym tragicznym dla całej rodziny zdarzeniu, 21-letnia dziewczyna przeniosła się z dziećmi do matki.  Rok później nasza dzisiejsza bohaterka wstąpiła do oddziału Kazimierza Kiełczykowskiego „Błyska” i przyjęła pseudonim „Ramzesowa”. Następnie słu...
Czytaj więcej