Elżbieta Zahorska
Witam! Dziś po długiej przerwie, przedstawię państwu historię Elżbiety Zahorskiej - młodej, odważnej patriotki uczestniczącej w obronie Warszawy, trzykrotnie złapanej przez Niemców. Elżbieta Zahorska urodziła się 6 czerwca 1915 r. w Krucicach (Rosji). Eugeniusz (polski szachista) i Anna (poetka i powieściopisarka znana pod pseudonimem „Savitri”) Zahorscy wraz z sześciorgiem dzieci, przeprowadzili się do Warszawy w 1918 r. Elżbieta po zdaniu matury przeszła kurs w Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu i rozpoczęła studia polonistyczne - najpierw na Uniwersytecie im. Stefana Batorego, a później na Uniwersytecie Warszawskim. W lecie '39 r. ukończyła wojskowe przeszkolenie w Rembertowie. Kiedy 1 września wybuchła II wojna światowa, Elżbieta Zahorska brała udział w obronie Warszawy, początkowo jako telegrafistka, a następnie obsługiwała karabin maszynowy na jednym ze stanowisk przeciwlotniczych. Kapitulacja stolicy zastała ją na dachu budynku poczt i telegrafów przy ul. Nowogrodzkiej