Polscy Bohaterowie

 Czołem! W dzisiejszym wpisie będę miała zaszczyt przedstawić państwu historię podporucznika Wojska Polskiego i jednego z dowódców polskiego podziemia antykomunistycznego i niepodległościowego: Anatola Radziwonika. Anatol urodził się 20 lutego 1916 roku w Briańsku, mieście położonym w europejskiej części Rosji. Rodzice chłopca wcześniej mieszkali na Wołkowysku skąd zostali ewakuowani przez władze carskie przed niemiecką ofensywą w czasie I wojny światowej. Po wojnie polsko-bolszewickiej rodzina ponownie wróciła na wcześniej zamieszkiwane tereny Białorusi. Pomimo tego, że byli ludźmi prostymi, za wszelką cenę starali się o dobre wykształcenie swoich dzieci. Takim to sposobem Anatol  kontynuował naukę w Państwowym Męskim Seminarium Nauczycielskim w Słonimiu.  Warto wspomnieć, że w klasie w której się uczył znajdowali się w późniejszym czasie organizatorzy i żołnierze Armii Krajowej (jednym z nich był Józef Pyszko „Sokół”, wybitny organizator AK w powiecie grodzieńskim). Po otrzymaniu dyp

Dziś mija 158 lat od wybuchu najdłuższego podczas zaborów powstania Polaków, mający charakter wojny partyzanckiej. Przyczyny wybuchu Spragnieni wolności Polacy mieli już dość represji ze strony cara jak i tego że tysiące naszych rodaków ginęło w walce za zaborcę. Po tym jak w 1856 r. Rosja pokazała swoje osłabienie przegrywając w wojnie krymskiej, nasi rodacy rozpoczęli przygotowania do wybuchu kolejnego powstania z nadzieją, że tym razem się uda. Wśród m.in. Studentów zaczęły powstawać konspiracyjne kółka młodzieżowe, a na żałobach narodowych, pogrzebach czy w rocznice śmierci wybitnych Polaków i Bohaterów, organizowali manifestacje, które były krwawo tłumione przez armię cara. 14 października 1861 r. namiestnik Królestwa Polskiego – Karol Karłowicz Lambert – wprowadził stan wojenny na terenie Królestwa w celu jego spacyfikowania.  Ostatecznie do wybuchu powstania doprowadziła zaplanowana na 25 stycznia branka. Na sporządzonych listach z nazwiskami Polaków do poboru, znajdowało się 12

Witam, dziś z wielką chęcią przestawię państwu historię kolejnego wybitnego pilota oraz dowódcy 303. Dywizjonu im. Tadeusza Kościuszki! Zdzisław Henneberg urodził się 11 maja 1911 r. w Warszawie. Był najmłodszy z czworga dzieci Adolfa Romualda i Anny z domu Mordasewicz. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Warszawie, rodzice posłali go do Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego. W 1927 roku zdał maturę i rozpoczął studia na Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki, które przerwał po 2 latach, aby pójść do Wojska Polskiego. W październiku został przyjęty do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Po roku szkolenia, jako plutonowy podchorąży rezerwy, został przydzielony do 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu, z którego, po ok. miesiącu, wrócił do Dęblina. Tam został przydzielony do grupy podchorążych drugiego roku i w 1934 jako podporucznik-obserwator dostał się do 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. Po przejściu pilotażowego szkolenia w Eskadrze Treningowej, dowództwo przydzieli